قطار جام جهانی فوتبال در قطر، در حالی تا ساعاتی دیگر شروع به حرکت خواهد کرد که معتبرترین پیش بینی‌های فوتبالی، برزیل را قهرمان جام بیست و دوم می‌دانند.

میزبانان قطری به خاطر جامی که در طول ادوار گذشته برای اولین بار در پاییز و برای دومین بار در آسیا برگزار خواهد شد، رقم شگفت انگیز ۲۰۰ میلیارد دلار را هزینه کرده اند تا ۳۲ تیم قوی تر ۵ قاره، در مستطیل سبز پنجه در پنجه شده و سعی کنند پشت یکدیگر را به چمن بچسبانند.

اما مهمترین سوالی که این روزها در ذهن بیش از ۵ میلیارد فوتبال دوستی که طبق پیش بینی اینفانتینو، رئیس فیفا، این مسابقات را دنبال خواهند کرد مطرح هست، این است که قهرمان جام جهانی ۲۰۲۲ چه تیمی خواهد بود؟

همانطور که اشاره شد، بیشترین پیش بینی‌های معتبر فوتبالی رای به قهرمانی برزیل می‌دهند. پس از این تیم، تیم‌های آرژانتین، فرانسه، هلند، آلمان و اسپانیا با درصدی پایین‌تر، از بخت قهرمانی برخوردارند. هرچند که قهرمانی برزیل با بازی های بسیار خوبی که در رقابت های انتخابی جام جهانی از خود نشان داد دور از ذهن نیست، اما آیا اتفاقات فوتبالی مطابق پیش بینی‌ها رقم خواهد خورد یا باید منتظر رخدادهای غیرمنتظره‌ی دیگری باشیم؟ یقینا دیگر تیم‌های حاضر در جام جهانی جلو پای رقیبان سنتی و معمولا قهرمان خود، فرش قرمز پهن نکرده و دست به سینه نخواهند ایستاد.

بیایید به مسابقات مقدماتی جام جهانی و نتایج تیم‌های صعود کرده به معتبرترین تورنمنت فوتبالی جهان نگاهی بیاندازیم. به جز تیم‌های حاضر در قاره‌های آمریکا و آسیا و اقیانوسیه که تقریبا همان تیم‌های مدعی همیشگی به قطر، سفر خواهند کرد، در اروپا و آفریقا برخی از تیم‌های کم ادعا، برای حریفان نامی خود خط و نشان کشیده اند. به عنوان مثال سوئیس تنها با ۲ گل خورده در مسابقات مقدماتی، بهترین آمار را از این حیث در میان دیگر تیم‌های اروپایی حاضر در جام بیست و دوم داراست. دانمارک نیز با ۸ بازی بدون گل خورده، بالاتر از دیگر تیم‌های مدعی همچون آلمان و اسپانیا قرار گرفته است.

از نظر تعداد برد و جمع امتیازات گروهی نیز دانمارک به همراه آلمان توانسته با ۹ برد و کسب ۲۷ امتیاز، بالاتر از بسیاری از تیم‌های مدعی قاره سبز بایستد.

در میان مهاجمان، ممفیس دپای هلندی با ۱۲ گل، رابرت لواندوفسکی لهستانی با ۹ گل و الکساندر میتروویچ صربستانی با ۸ گل بالاتر از بازیکنان معروفی همچون کریستیانو رونالدو، کلیان امباپه، اریک هالند، آنتوان گریزمان و تیمو ورنر و... قرار گرفته اند.

آمادگی این دوره تیم‌های اروپایی در مسابقات مقدماتی تا اندازه‌ای بود که پرتقال در آخرین بازی شانس حضور در جام جهانی را پیدا کرد و ایتالیای همیشه مدعی اصلا نتوانست جواز شرکت در جام بیست و دوم را کسب کند.

در میان تیم‌های آفریقایی نیز مراکش توانسته است تمامی بازی هایش در دور مقدماتی را با پیروزی به پایان ببرد و با ۱۹ گل زده و تنها ۱ گل خورده عملکرد فوق العاده ای را از خود برجای گذارد.

این نتایج نشان می دهد که برخی از تیم‌ها از توانایی بالایی برخوردار بوده و آمادگی دارند ترمز تیم‌های مدعی را بکشند. البته در بیشتر ادوار گذشته جام‌های جهانی، میزبان مسابقات به لطف امتیاز میزبانی یکی از تیم‌های مدعی محسوب می‌شد. اما امسال با آمدن VAR، دیگر انتظار نداریم قطر، از سوت‌های مهربانانه داوران بهره برده و مانند کره جنوبی ۲۰۰۲ تا نیمه نهایی بالا بیاید.

یکی دیگر از عواملی که احتمال قهرمانی تیم‌های کم نام و نشان را بیشتر می کند، زمان برگزاری این دوره جام جهانی است. هنگامی که معتبرترین تورنمنت فوتبالی جهان در تابستان برگزار می شد، تیم‌های ملی می‌توانستند هم به بازیکنان خود کمی استراحت داده و هم با برگزاری اردوهای ملی، مدت زمان بیشتری بازیکنان را در اختیار داشته تا آنها با یکدیگر هماهنگ‌تر شوند. بویژه اینکه تیم‌های نامدار معمولا بازیکنان قدرتمندتری دارند و این بازیکنان در معتبرترین لیگ های جهان مشغول بازی‌اند. فشار بازی در لیگ های معتبر بسیار بالاتر است و اضافه بر آن، بازیکنان توانمند استوانه های تیم باشگاهی خود بوده و فشار بازی، بیشتر روی دوش آنها قرار می‌گیرد. لذا احتمال خستگی و مصدومیت‌های خفیف و حتی شدید نیز برای این دسته از بازیکنان نامدار وجود دارد.

اکنون برخی از چهره های معروف فوتبالی از جمله انگولو کانته، پل پوگبا، ریس جمیز، دیگو ژوتا، واینالدوم، خسوس کرونا و سادیو مانه و... به دلیل مصدومیت، جام بیست ودوم را از دست داده‌اند. این باعث می شود که تیم‌های ملی، نتواند از توانایی این ستاره‌های فوتبالی استفاده کرده و باطبع قدرت آنها کاهش خواهد یافت.

ضمن اینکه مربیان تیم‌های ملی مدعی، به دلیل پراکندگی بازیکنان اصلی خود در لیگ های معتبر، نتوانسته اند به خوبی بازیکنان نامی خود را به اردوی تیم ملی فراخوانده و تاکتیک ها را مرور کرده و هماهنگی بین بازیکنان را افزایش دهند. اما این مشکلات در تیم‌های بدون ادعا کمتر به چشم می خورد. فشار روی بازیکنان آنها به علت حضور در لیگ های ضعیف تر، کمتر است و آنها آمادگی بدنی بیشتری برای بروز توانایی های خود دارند. ضمن اینکه فراخواندن این بازیکنان در اردوهای میان هفته برای این تیم‌ها بسیار راحت‌تر بوده است.

به نظر می‌رسد این دلایل باعث خواهد شد تا جام غیرمنتظره ای را در قطر شاهد باشیم و طرفداران فوتبال، شاهد رقم خوردن نتایج غیر قابل باوری باشند. آیا امسال تیمی که تاکنون سابقه قهرمانی در مسابقات جام جهانی را نداشته است، می‌تواند جام طلایی بیست و دوم را بالای سر خود ببرد؟ قطر آبستن نتایج فوتبالی عجیبی است. بی تردید بازی های جذاب و نتایج دور از ذهنی در انتظار ما خواهد بود.

نویسنده: وحید اکرمی